Som ein konsekvens av samarbeidet med Bergens Tidende, der ein fritt nyttar begge målformer, oppheva tidlegare sjefredaktør, Espen Egil Hansen, forbodet mot nynorsk på redaksjonell plass i Aftenposten. Dette filtrerte språket blir i sin tur brukt som dokumentasjon av ein språkleg konsensus som ikkje finst. Kva er så grunnen til at Aftenposten, som hevdar liberale verdiar og i andre samanhengar talar varmt om retten til å velja, praktiserer språkleg tvang? Er det det avblomstra idealet om eit «enhetlig språk», i eit land med to skriftspråk og brei aksept for dialektar og språkleg mangfald i nær sagt alle samanhengar? Og i alle fall bør den nye redaktøren setja si ære i å by lesarane sine eit uforfalska språk.

Source: Aftenposten January 19, 2020 18:00 UTC